ΨΥΛΛΟΙ

ΕΞΑΠΛΩΣΗ Από τα 2, 237 είδη ψύλλων που έχουν περιγραφεί ως το 1979 λιγότεροι από δώδεκα έχουν αναφερθεί σαν "αστικά" παράσιτα και ακόμα λιγότερα δημιουργούν σημαντικά υγειονολογικά και κτηνιατρικά προβλήματα.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Το σώμα των ψύλλων είναι καλά διαμορφωμένο για τον εκτοπαρασιτικό τρόπο ζωής τους. Τα ενήλικα είναι μαύρα και πεπλατυσμένα από άκρο σε άκρο με πολλές παραφυάδες στο σώμα, έτσι ώστε να διευκολύνεται η μετατόπιση και η σταθερότητά τους μέσα στη γούνα, τα μαλλιά και τα πούπουλα των οργανισμών που παρασιτούν. Η παρουσία ενός σκληρού τριχωτού στο σώμα, τους βοηθά στην συγκράτηση τους από τις προσπάθειες εκτόπισης τους. Οι ψύλλοι είναι έντομα χωρίς φτερά με δυνατά ανεπτυγμένα πόδια. Τα μπροστινά πόδια είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένα για άλματα. Έχουν μασητικούς αδένες σχεδιασμένους έτσι ώστε να τρέφονται από το αίμα των θηλαστικών ή των πουλιών. Ο κύκλος ζωής τους παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά της πλήρης μεταμόρφωσης των εντόμων, δηλαδή αυγό, νύμφη, χρυσαλλίδα τέλειο έντομο.
ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ Τα αρσενικά συνήθως δραστηριοποιούνται πρώτα και είναι λιγότερα σε αριθμό από τα θηλυκά. Τα θηλυκά δεν ζευγαρώνουν και δεν εναποθέτουν τα αυγά αν δεν έχουν πρώτα διασφαλίσει το αίμα. Τα ενήλικα πολλών ειδών, που παρασιτούν σε ποντίκια ή πουλιά επισκέπτονται αυτά για λίγο διάστημα μέχρι να εξασφαλίσουν το γεύμα τους.
Άλλα είδη παρασιτούν στον οργανισμό μέχρι τον τελικό θάνατό του.
Η παραγωγή των αυγών ξεκινάει δύο ημέρες μετά την εξασφάλιση του αίματος για τροφή, με την μεγαλύτερη παραγωγή κατά την έκτη ή έβδομη ημέρα. Εκτιμάται ότι το νούμερο εναπόθεσης των αυγών ποικίλει από 300 έως 800. Οι ψύλλοι συχνά αναφέρονται χιουμοριστικά σαν "πηδηχτή πιτυρίδα" και είναι εξαιρετικά διάσημοι εξαιτίας των ικανοτήτων τους στα άλματα.
Οι ψύλλοι των ανθρώπων μπορούν να πηδήξουν καθέτως 7, 75 ιnch/20 cm και οριζοντίως 13 inch/33cm.
ΠΙΘΑΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ Οι ψύλλοι προτιμούν την ζεστασιά και απωθούνται από το κρύο. Γι' αυτό όπως ο αρουραίος, που υποτίθεται εγκαταλείπει πρώτος το βυθισμένο πλοίο, παρομοίως και ο ποντικός που πεθαίνει εγκαταλείπεται από κάθε ψύλλο.
Αυτό το γεγονός πρέπει να τονιστεί με ιδιαίτερη σημασία για την βουβονική πανώλη, που μπορεί να εξαπλωθεί από ψύλλους που εγκαταλείπουν πτώματα ποντικών, που έχουν πεθάνει από πανώλη και τσιμπούν τον άνθρωπο.
Το τσίμπημα των ψύλλων ποικίλει ανάλογα με το είδος και το άτομο.
Το τσίμπημα των ψύλλων που παρασιτεί στον άνθρωπο θεωρείται επώδυνο και μπορεί να επιφέρει διάφορες παρενέργειες.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Στα μέτρα προστασίας περιλαμβάνονται
  • Ο περιορισμός της βλάστησης ή της συσσώρευσης αντικειμένων, που μπορούν να προσφέρουν καταφύγιο στα τρωκτικά.
  • Προσεκτικός έλεγχος των σημείων όπου τα κατοικίδια περνούν τις περισσότερες ώρες τους και ιδιαίτερα τα ζεστά σημεία.
  • Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η νύμφη των ψύλλων αναπτύσσεται μόνο σε προστατευμένα μέρη, που έχουν θερμοκρασία και υγρασία και είναι δυνατή η εύρεση τροφής.
  • ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ Πρέπει να δοθεί έμφαση στο γεγονός ότι ο ρόλος των ειδικών στην αντιμετώπιση των χώρων δεν πρέπει να περιλαμβάνει ζώα. Όμως με την ανάληψη μιας τέτοιας εργασίας με την εφαρμογή υπολλειματικών εντομοκτόνων, πρέπει να προταθεί και η θεραπεία των κατοικιδίων.
    Αυτή όμως θα πρέπει να γίνεται από τον κτηνίατρο ή τον ίδιο τον ιδιοκτήτη και μάλιστα ταυτόχρονα με τις εργασίες καταπολέμησης, στο χώρο.